Rit-Naar-De-Rit v2.0 (Blanden-Cornimont)

Auteur : Rupert
Gepubliceerd: Maandag 28 November 2016  16:47h

---

Rit naar de rit: the next level. Mijn langste "rit naar de rit" tot nu toe was zo'n 50 km naar Droeshout. Dat record gaan we dit jaar wat scherper zetten, en nog geen klein beetje ook: Blanden - Cornimont: 408 km volgens Google maps. Dat zou net op twee dagen kunnen, maar ik houd het toch maar op drie, we moeten ginder nog mee kunnen ook, met al dat schoon volk dat dit jaar ginder gaat rijden. Na wat puzzelen op Google maps en wat geregel voor de overnachtingen kom ik tot de volgende route:

Dag 1: Blanden - Virton. 175 km - https://goo.gl/yBWcNw

Dag 2: Virton - Bru. 185 km - https://goo.gl/cfu0AQ 

Dag 3: Bru - Cornimont. 57 km - https://goo.gl/I1zDP4

Allemaal perfect te doen. Ik zet zondag avond mijn rugzak klaar, één set extra fietskleren, gewone kleren en maar liefst 3 binnenbanden. Ik heb zelfs een bel op mijn bike gezet, what can possibly go wrong? Niks dus, zelfs het weer zit mee: maandag nog wat bewolkt, maar vanaf dinsdag en voor de rest van de week geven ze stralend weer.

Om iets voor 08:00 maandag ochtend begin ik eraan, de eerste 30 km gaan in een rechte lijn langs de steenweg naar Eghezée, en dat steekt al snel tegen. Ik doe een paar pogingen om toch wat kleinere wegen op te zoeken, maar zo vroeg op de dag wil ik ook niet te ver afwijken van de planning. Eerste les voor volgende keer: Google is geen mountainbiker... . Een eindje voorbij Eghezée krijg ik mijn eerste off-road stukje voorgeschoteld. Een stukje dat verdacht veel lijkt op het soort tracks waar ik het een keer danig van op mijn heupen kreeg in Florenville: modder van begin tot het eind. Ik hoop dat het deze keer zo'n vaart niet zal lopen, maar die gedachte is nog niet koud of ik sta al tot mijn enkels in de modder. Gelukkig blijft het bij een kort stukje. Vanaf Eghezée is het wat aangenamer rijden, het mooiste stukje tot dan toe krijg ik als ik de Maas oversteek in Sclayn, een kort steil stukje off road achter de kerk. Het staat overigens op film, met dank aan mijne Go pro van den Aldi. Wie zegt er hier "boecht van den Aldi"? Ik zal bij gelegenhdeid het filmpje eens editen en on-line zetten voor de geïnteresseerden.

Middageten doen we in Rochefort, we hebben dan al zo'n 100 km gedaan, nog maar een goeie 80 te doen. Ik profiteer ervan om wat meer offroad trackjes op te zoeken. Op één van die trackjes schottert het iets meer dan waarop de Aldi boys hunne Go Pro voorzien hebben, en breekt de houder af. Boecht van den Aldi, laat u niks anders wijs maken. Enfin, ondanks de spectaculaire tuimeling doet de camera het nog, maar 't zal filmen uit de losse hand worden vanaf dan. Verwacht dus geen spectaculaire afdalingen meer op dat filmpje.

Na Rochefort zitten we al snel in St-Hubert, en daarna in Neufchateau. Nog een korte stop in het veld, en daar zijn de eerste pijlen naar Virton al. Toch altijd een opluchting om te weten dat we écht goed zitten . 

Ik klok af op zo'n 185 km, met ongeveer 2300 hm. Overnachting in Le Nichoir des Gaumes, de chambres d'hôtes van een zekere Nathalie Shaw. Ondanks haar naam blijkt ze nederlandstalig te zijn, van Tremelo dan nog. Op haar voorstel blijf ik daar 's avonds ook spaghetti eten, dat spaart me een extra ritje van een kilometer of 10 naar de dichtsbij gelegen brasserie. Om 21:00 lig ik in bed, en 't is maar best dat ik mijn wekker gezet had voor 07:00, want anders had ik de klok rond geslapen.

De trip voor dag 2 begint, na een stevig ontbijt, ook om 08:00. E hij begint beter dan gisteren; de eerste 30 kilometer zijn mooi en rustig, dikwijls off road, en veel bergop en bergaf. Spijtig genoeg ook wind tegen. Zuidenwind, dat heb je met dat mooie weer. De 60 kilometer erna zijn merendeels saai en zwaar, vooral door die wind. Daarna wordt ik gelukkig nog eens door mijn GPS het bos in gestuurd, letterlijk dan: een prachtig klimmetje en dito afdaling richting Pagny-su-Moselle. Vanaf daar gaat het beter, de wind waait wat minder onbarmhartig heb ik de indruk, en als de grens van de 100 km gepaseerd is, is dat mentaal ook altijd wat makkelijker. Het gaat vlot tot in Nancy, niet altijd over even mooie wegen, maar ik wijk toch niet meer af van de geplande route. Vanaf daar is het nog maar een 60km. Op 30 km van mijn bestemming stuur ik een SMS'je naar mijn gastheer voor die nacht, een zekere Christophe (contact gelegd via Couchsurfing, ook eens wat anders dan de klassieke chambres d'hôtes). Als ik daarna terug op mijn fiets stap, voel ik plots een redelijk felle pijnscheut in de rechterknie, en vanaf dan is het een beetje uit met de pret. Alles wat bergop gaat doet pijn, rechtstaan op de trappers is geen goed idee, en stoppen en terug vertrekken nog veel minder. Tegen dat ik in Bru ben, ben ik piepedood. 184 km en goede 1800 hm vandaag. Een douche en een louche schotel bij het dichtsbijzijnde restaurantje, en deze keer lig ik zelfs al om 20:30 in bed. Nu staat de wekker pas om 08:00, want gehaast ben ik niet meer. Allen hopen dat mijn knie het een beetje uithoudt, gelukkig moet ik maar zo'n 60 km meer de laatste dag.

Woensdag dan, iets na 09:00. Ik bedank Christophe voor het gastvrije onthaal en vertrek voor de laatste etappe. We zitten al in de Vogezen, en dat resulteert in relatief veel off-road kilometers. Spijtig genoeg kan ik er niet echt van genieten, want ik heb echt wel veel last van mijn knie. Recht richting Gerardmer gaat het, en ik vrees op dat moment dat ik aan mijn laatste mountainbike kilometers bezig ben voor deze week, want nu heb ik ongeveer constant pijn aan de rechter knie. Ik probeer zelfs een tijdje met één been te fietsen, maar dat kort ook niks. Net na de middag, even voorbij Gerardmer laat ik me verleiden daar een heerlijk klaterend beekje, en installeer ik me met mijn rechterbeen in het (ijskoude) water, het kan maar helpen.

En wonder boven wonder, helpen doet het inderdaad, toch minstens voor even. En dat is maar best ook, want de laatst 15 kilometer voor vandaag zijn échte MTB kilometers, met enkele steile en min of meer technische klimmetjes. Daarna zit ik op een wegje dat ik me nog herinner van de vorige keer, en om 14:25 donder ik langs het gekende off road afdalingkje richting Goutte à Goutte, met 63 km en zo'n 1600hm erbij op de teller. 

Nog geen 5 minuten later staan Siegfried en Geert daar met mijn bagage, als we het gepland hadden kon het niet beter geweest zijn. Het opwarmingsritje sla ik over, de laatste kilometers gingen wel wat beter, maar we gaan er ook niet om vragen. Nog wat ijs op de knie, en een zalfje van de Sigi, en dan bidden en hopen dat het morgen goed zal gaan. Enfin, goed, ik ben al tevreden met gewoon kunnen rijden, hoe dan ook. Terwijl de rest gaat los rijden installeer ik me met een boekje op het terras. Een uurtje later krijg ik bijna een verkoudheid als Rick (wie anders) als eerste langs stuift, even later gevolgd door Sigi die er duidelijk ook zin in had.

Avondeten doen we "à la Carla", dan weer vroeg naar bed voor (hopelijk) het échte mountainbike werk morgen. 

De volgende dag vertrekken we ... . Maar wat moet ik verder nog zeggen over de dagen dat we daar gereden hebben? Wie er geweest is weet het, en wie er nog niet geweest is valt niet meer te overtuigen. Enkel nog dit:

- het ging dus inderdaad goed met mijn knie, en daar was ik bijzonder blij mee.

- het weer was stralend, en daar was iedereen blij mee.

- De laatste dag is de "Infernale" (een wandeltocht in de Vogezen, zoek de details maar op op tinternet, maar de "kleine" afstand was 110 km met 5500 hm  gepasseerd langs de Goutte à Goutte. We hebben ons op straat gezet om te supporteren. Siegfried was op zijn eigen onnavolgbare manier weer hilarisch. Daar was óók iedereen blij om. (Enfin, behalve Ben dan, blijkbaar, want die leek bijzonder slecht gezind die avond, Guido kan ervan meepraten. 't Blijft toch ne special, diejen Ben ... .

- Frank en Peter hebben op de laatste dag 114 kilometer gereden. Frank zal wel blij geweest zijn, hij heeft onder andere daarmee zijn jaartotaal aan fietskilometers ruim verdubbeld 

- Rick heeft een paar zeer te pruimen trackjes ontdekt in de tuin van Ben en Carla. Toch geweldig, een tuin met 50 hm 

Volgend jaar hopelijk meer van hetzelfde. Ik ga alleszins terug met de fiets, ik voorspel dat we over een paar jaar strootjes gaan trekken om de ongelukkige aan te duiden die met de auto moet.

PS: totale afstand Blanden - Cornimont bleek uiteindelijk 431km met 5500 hm. Zo'n 10 à 15% off-road schat ik, maar volgend jaar ga ik wel wat leukere trackjes opzoeken, wellicht ten koste van wat meer kilometers.

Cu,

Rupert